Misschien hebben jullie al eens gehoord van de ‘Federatie van Buitenaardsen’? Dat is een Federatie waarin 9 verschillende Buitenaardse rassen samenwerken om ‘lagere planeten’ te monitoren en begeleiden in hun ontwikkeling. Aangezien elke planeet zijn eigen evolutie heeft te gaan mogen deze Buitenaardsen wél dingen aanreiken, maar níet ingrijpen in andermans evolutie: dat is een Kosmische Wet!

Deze Federatie van Buitenaardsen houdt ook onze Aarde in de gaten, en wij blijken – vergeleken met andere planeten – het moeilijkst te begeleiden, omdat de Aardse mens, tegen alle adviezen en beter weten in, het liefst z’n eigen zin doet.

Wanneer de situatie op een planeet té gevaarlijk en een bedreiging voor de andere hemellichamen in ons Zonnestelsel wordt, dan geldt de hiervoor genoemde Kosmische Wet niet en krijgen de Buitenaardsen toestemming om wél in te grijpen.

Helaas heeft onze Aarde dat punt bijna bereikt, want in 100 jaar tijd is onze planeet, door toedoen van slechte mensen die het geld aanbidden, zeer, zeer ernstig vervuild, en verkeerd Zij in ernstig gevaar (niet alleen de Aarde is vervuild, maar ook alles wat er op leeft).

Recentelijk kreeg ik, in een visioen, de volgende beelden te zien: Ik zag grote vrachtwagens af en aan rijden naar een locatie ergens midden in een prachtig natuurgebied om daar hun vrachtladingen met gifafval te dumpen. Terwijl ze daar bezig waren verscheen er plotseling, vanuit het luchtruim, een enorm groot en fel Licht, precies boven die gifstortplaats. Dat Licht was zó fel dat alle mensen daar aanwezig verschrikt hun handen voor de ogen hielden om niet verblind te raken.

De mannen schrokken nog meer toen ze, vanuit dat verblindende Licht, opeens een stem hoorden die zei: ‘Stop! …… Het is genoeg!!! Alles op Uw Aarde is al zó vervuild waardoor Uw planeet ernstig ziek en in gevaar is. Wij zullen U lichamelijk laten voelen hoe het is om zo ziek te zijn als Uw Moeder Aarde en alles wat daar op leeft.’

En van het ene op het andere moment voelden alle mannen op de stortplaats zich vreselijk ziek worden. Hun lichamen deden gigantisch veel pijn, want ze kregen niet alleen de pijn van Moeder Aarde te voelen, maar ook die van alle dieren, het water en de natuur. De pijn was zo erg en ondraaglijk dat de mannen smeekten om deze lichamelijke ervaring te stoppen.

De mannen hadden de intentie van deze boodschap begrepen en zeiden nooit meer gif te zullen storten, waarop De Stem zei: ‘Wij, De Raad van 9, spreken tot U.

Wij zijn het Licht, de Liefde en de Waarheid. Aan U is nu de taak om de mensen te vertellen dat er direct gestopt moet worden met deze allesvernietigende praktijken. Gebeurt dat niet dan zal Uw Aarde zich roeren, en wel zó erg dat daarna alles weer helemaal opnieuw zal moeten beginnen op Uw planeet.’

Op dat moment doofde het grote Licht en keken de mannen elkaar beduusd aan.

Door deze bijzondere ervaring of les waren de mannen op slag veranderd, en vanaf dat moment vertelden zij overal en aan iedereen – ook via social media – wat zij gezamenlijk hadden ervaren op de gifstortplaats, en het bijzondere was dat een ieder die dit verhaal hoorde of las dezelfde (tijdelijke) pijnervaring kreeg als deze mannen, waardoor ook zij zich bewust werden van de noodzaak om Moeder Aarde te redden.

En wanneer die mensen hun ervaring weer doorvertelden, overkwam hun luisteraar of lezer hetzelfde, enz., enz.

Zo verspreidde deze belangrijke boodschap zich als een lopend vuur over de gehele wereld, en ik hoop van harte dat dat bij zal dragen aan de redding van onze prachtige planeet Aarde!

Veel liefs, Ans